Misschien wel nooit meer kunnen motorrijden

Ze zeiden dat ik misschien wel nooit meer op de motor zou kunnen rijden’

Motoragent Peter (56) wordt tijdens een verkeerscontrole aangereden door een dronken automobiliste die de afslag naar de controleplaats niet neemt. Peter grijpt zijn stuur stevig vast en wordt door de klap met motor en al naar voren gelanceerd. Een ernstige whiplash is het gevolg.

“Samen met collega’s was ik bezig met een verkeerscontrole. Hoewel deze controle zich vooral richtte op fietsverlichting, kwam er op dat moment ook een auto zonder licht voorbijrijden. De automobiliste negeerde een stopteken van een collega, dus ik ging er op de motor achteraan. Mijn blauwe lichten en het volgbordje begreep ze, waarna ze me volgde naar de afleverplaats waar de controles bezig waren.”

Een dubbele klap

“We komen aanrijden bij de afleverplaats, waar een aantal collega’s doorgeven dat ze achter mij blijkbaar een stoeprand geraakt had. Dat was natuurlijk al vreemd. Uiteindelijk kwam ik helemaal tot stilstand op de as van de weg en ik stak daarbij mijn arm uit naar rechts, zodat de automobiliste de controleplaats op kon rijden. Plotseling hoor ik de auto hard accelereren. Toen was het al te laat: ze ramde me! Doordat ik er totaal niet op verdacht was, werd mijn motor vooruit getorpedeerd. In alle macht slaag ik er nog in om het stuur vast te grijpen en maakte daarbij een enorme zwieper. Mijn hoofd en helm klapten naar achteren en mijn armen schoten juist naar voren. Dat was als het ware een dubbele klap.”

Stijf van de adrenaline

“Toen ze tot stilstand kwam, hebben mijn collega’s haar meteen uit de auto gehaald. Ik was nog in staat om naar haar toe te gaan om te kijken of het misschien opzet was. Ze verzette zich niet en bleek later op het bureau stomdronken te zijn. Ik handelde die avond puur op adrenaline, want de echte klachten begonnen pas de volgende dag met veel hoofdpijn en misselijkheid. De diagnose? Ik had een flinke whiplash opgelopen.”

Contact met BSA

“Twee maanden lang was ik volledig uitgeschakeld en onder behandeling van verschillende artsen en therapeuten. Via mijn werkgever kwam ik vrij snel na het ongeval in contact met BSA. Eerst met Jessica Koster en na haar vertrek met Danielle Valstar. Tijdens het hele traject had ik zelf geen omkijken naar de afhandeling. Dat was echt heel prettig. Ook kreeg ik veel informatie over de gang van zaken bij mensen met een whiplash en de weg die zij doorgaans bewandelen. Mijn ervaring met Jessica is wel fantastisch te noemen, ze was heel begaan en kon adviseren in het traject. Dat heb ik echt als heel goed ervaren. Na haar vertrek nam Danielle Valstar de zaak over, die het perfect heeft opgepakt. Ik was daar echt blij mee!”

Altijd positief

“Soms werd er tegen me gezegd dat ik misschien wel nooit meer op de motor zou kunnen rijden, maar dat werkte voor mij juist als extra motivatie om nog harder aan mijn herstel te werken. Ik bleef vanaf het begin af aan positief. Hoewel ik steeds dacht dat ik na een maand wel weer op de motor zou zitten, kwam daar helaas wel steeds een maand bij, omdat het nog niet ging. Twee maanden na het ongeval ben ik weer aan het werk gegaan, maar nog niet op de motor gereden. Ik heb aangepast werk gedaan.”

Letselschadevergoeding

“Tijdens de afhandeling heb ik na een half jaar een voorschot gekregen. Inmiddels had ik al behoorlijk wat kosten gemaakt voor therapie en herstel. Na een jaar kreeg ik nog een voorschot. Daarmee kon ik hulp betalen voor de dingen die ik normaal zelf zou hebben gedaan, zoals mijn verhuizing. Inmiddels heb ik een afkoopsom ontvangen en daarmee is de zaak helemaal afgerond. Soms voelt dat nog wel vrij eng hoor, omdat ik nog steeds niet helemaal klachtenvrij ben. Ik ben tevreden met de afkoopsom en kan het voor mijn gevoel ook afsluiten. Maar het allerbelangrijkste: uiteindelijk ben ik gelukkig wel weer op de motor aan het werk, dat was echt mijn streven!”

‍