Voordat ik het wist, lag ik op de grond

Guy (60) wordt plotseling in volle vaart aangereden door een man op een elektrische fiets. Op dat moment staat hij zelf stil langs de weg. Hij komt ten val en vangt de klap in een reflex volledig met zijn elleboog op. Een complexe breuk is het gevolg.

“We wisselden onze contactgegevens uit en de eerste dag ben ik nog gewoon gaan werken. Ik dacht dat het gewoon zwaar gekneusd was. Toch ging werken een dag later helemaal niet meer, het was ontzettend pijnlijk, stijf en dik. De huisarts verwees me toen direct door naar het ziekenhuis, waar bleek dat ik een complexe elleboogbreuk had opgelopen, waar zelfs een operatie voor nodig was.”

BSA nam enkele dagen na het ongeval al contact op

“Al een paar dagen na het ongeval kreeg ik een telefoontje van BSA. Mijn werkgever heeft hen ingelicht, waarna BSA heel snel actie ondernam. Over letselschade dacht ik toen trouwens nog helemaal niet na, want ik was in de veronderstelling dat ik over maximaal een week of twee wel weer helemaal gezond en aan het werk zou zijn. Dat liep helaas anders. Bas Schutte werd mijn vaste contactpersoon en is zelfs ook een aantal keren bij me thuis geweest, samen met de tegenpartij. Tijdens de hele afhandeling heb ik echt heel goed contact met BSA gehad. Altijd goed bereikbaar en als er iets was kon ik altijd snel terecht.”

Complexer dan gedacht

“Ondanks de eerste operatie van mijn elleboog, bleef ik maar pijn houden die zelfs erger werd. Volgens de artsen zou alles na de operatie vanzelf weer netjes aan elkaar groeien, maar mijn arm ging op een gegeven moment zelfs scheef staan. Er was dus iets niet goed gegaan. De breuk bleek bij een second opinion in een ander ziekenhuis veel complexer dan gedacht. Een probleem met de radiuskop, waardoor mijn ellepijp in feite alleen nog maar vastzat met wat pezen, spieren en een vlies.”

In een diepe put

“Werken bleek echt niet meer te gaan, maar ook thuis kon ik veel dingen niet meer. Ik heb een flinke wei, waar ik toen nog ruim 80 hobbykippen had en fruitbomen onderhield. Die hobby’s heb ik helaas moeten opgeven. Ook onderhoud aan mijn woning, huishoudelijke taken en simpelweg het snoeien van de heg, het ging niet meer. Ik kwam daardoor psychisch in een diepe put terecht. Ik kon niet meer doen wat ik wilde doen en op mijn werk zagen ze de ernst van de situatie eerst nog niet. Uiteindelijk ben ik zelfs 100% afgekeurd.”

Initiatief van BSA waardeer ik enorm

“Met BSA had ik regelmatig intensief contact per telefoon en mail. Ze hebben echt veel voor me uitgezocht en vertelden me waar ik allemaal rekening mee moest houden, zoals mijn pensioenopbouw en nog veel meer. Dat ging dus nog veel verder dan alleen het regelen van een letselschadevergoeding. Dat waardeer ik echt enorm. Ik heb nu een letselschadevergoeding in de vorm van een afkoopsom waar ik zeer tevreden mee ben. Het is heel goed geregeld en ik hoef me geen zorgen meer te maken over geld. Ik kan gewoon in mijn huis blijven wonen. Voor zaken zoals het grasmaaien en de heg heb ik nu hulp.”

Alles goed geregeld

“Ik ben heel tevreden met de totaalsom. Met het blijvende letsel in mijn arm heb ik leren leven en ben actief met vrijwilligerswerk. Je valt toch in een gat en zo ben ik toch onder de mensen. Ik kan nog maar weinig met mijn arm, maar mijn lichaam begint aan de nieuwe situatie te wennen. Kleine dingen kan ik wel hoor, maar dingen die vroeger een dag kostten duren nu een week. Gelukkig is het financieel allemaal goed geregeld en goed verlopen. De hele zaak is nu afgerond en mijn leven stabiliseert zich nu. Ik zie de toekomst met opgeheven hoofd tegemoet!”